สวัสดีคร้าบ กลับมาพบกันอีกเช่นเคยนะครับ สำหรับบล็อกเรื่องนี้ผมได้รับแรงบันดาลใจมากจากสาวสวยชางฮ่องกงคนหนึ่งครับ ฮ่าๆ เป็นสาวสวยที่ผมเจอโดยบังเอิญระหว่างนั่งเครื่องบินกลับมายังประเทศไทยครับ คือปกติแล้วเนี่ยผมจะอยู่นิ่งๆไม่ค่อยเป็นครับ แล้วลองคิดดูซิครับว่า ระหว่างนั่งเครื่องบินจากบาหลีกลับมาไทย ใช้เวลาตั้ง 4 ชั่วโมง ผมก็เลยหาโน่นหานี่ทำ และท้ายสุดก็คือ หยิบคอมพิวเตอร์ขึ้นมา แล้วก็เขียนโค้ดระหว่างบินครับ
นั่นแหล่ะครับ คือที่มาที่ไปของบทความเรื่องนี้ ก่อนหน้านั้นสาวท่านนี้ไม่คิดจะสนทนาพาทีกับผมเลยครับ แต่พอผมเขียนโค้ดปุ๊บ ผมก็สังเกตว่าเห็นท่าทางของเธอมองมาบ่อยๆ ตอนแรกผมก็เกรงใจว่าเอ๊ะ ผมรบกวนเธอหรือเปล่า แต่ว่าผมก็ใช้พื้นที่บนที่วางของที่น่ังตัวเองนะ เลยหันไปมองดู ครับ พอดีเป๊ะที่เธอก็หันมามองพอดี ก็เลยยิ้มทักทายไป
แหม่ พอได้ยิ้มทักทายแล้ว ผมก็เลยชวนเธอสนทนาครับ เธอก็บอกว่า เธอสนใจว่าผมทำอะไรอยู่ เห็นผมเขียนโค้ด เธอเดาว่าผมน่าจะเป็นโปรแกรมเมอร์ใช่ไหม ผมก็ตอบไปว่าใช่แล้ว เธอก็ถามต่อว่า แล้วทำงานให้บริษัทไหนเหรอ ผมก็บอกไปว่า โอ้ว ผมทำงานเป็นฟรีแลนซ์ครับ บ่ได้สังกัดบริษัทใดๆหรอก แล้วเธอก็ทำตาลุกวาวมากๆ พร้อมกับพูดว่า “ว้าววว!! ฉันใฝ่ฝันอยากจะทำงานเป็นฟรีแลนซ์มากๆเลยค่ะ”
ผมเองก็งงๆ นะครับว่า ทำไมจะต้องตื่นเต้น อาชีพฟรีแลนซ์มันมีอะไรให้น่าตื่นเต้นหรือครับ? ฮ่าๆ และแล้วเธอก็ขอให้ผมเล่าเรื่องราวชีวิตการเป็นฟรีแลนซ์ให้เธอฟังครับ เอาละ…ผมเกริ่นมาตั้งนาน ก็ได้เวลาไปอ่านเรื่องราวชีวิตฟรีแลนซ์ของผมได้เลยครับ
ผมเริ่มประกอบอาชีพเป็นฟรีแลนซ์เต็มตัวก็ตั้งแต่เรียนจบออกมาครับ ปีนี้ก็จะเป็นปีที่สี่ของชีวิตฟรีแลนซ์แล้ว ระหว่างที่ทำงานผมได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ครับ
[thetext]อาชีพฟรีแลนซ์ แรกๆนั้น มันไม่ง่ายเลยนะครับ[/thetext]
อันนี้อ้างอิงจากชีวิตจริงผมเลยครับ ผมจบออกมา เงินทุนก็ไม่มี ผมอ่านเรื่องราวฟรีแลนซ์หลายๆท่าน เค้าก็แนะนำว่า หากจะทำฟรีแลนซ์ต้องมีเงินสำรองเลี้ยงชีพก่อนนะจ๊ะ อย่างน้อยหกเดือน ขึ้นอยู่กับสายวิชาชีพนั้นๆ แต่ผมไม่มีเงินสำรองขนาดนั้นครับ เอาจริงๆนะ ผมมีเงินติดอยู่อยู่ไม่กี่พันครับ สำหรับการเริ่มต้น
ชีวิตการเป็นฟรีแลนซ์แรกๆเป็นอะไรที่ท้าทายมากครับ ผมล้มลุกคลุกคลานอยู่พอสมควรกว่าจะลงตัวในระดับหนึ่ง สิ่งที่ท้าทายที่สุดก็หนีไม่พ้นเรื่อง “สภาพคล่องของเงิน” ครับ จริงๆแล้วมันเป็นปัญหาท้าทายหลักของชาวฟรีแลนซ์เลย เพราะว่าถ้าไม่มีงานก็ไม่มีเงินครับ ต่างจากมนุษย์เงินเดือนก็ตรงนี้ครับ
แต่ปัญหาท้าทายก็มีไว้ให้เราฝ่าฟันใช่ไหมครับ แน่นอนว่าผมเองก็ต้องใช้จ่ายมัธยัสถ์เต็มที่ เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ก็ต้องเอ็บออม เผื่อไว้ในอนาคตครับ และระหว่างนั้นผมก็ทำการขยายตลาดให้คนรู้จักผมมากยิ่งขึ้น ด้วยวิธีการไหน อ่านต่อไปเลยครับ
[thetext]เป็นฟรีแลนซ์ต้องรู้จักโปรโมทตัวเอง[/thetext]
ก่อนอื่น ขอทำความเข้าใจให้ถูกต้องตรงกันก่อนนะครับ การรู้จักโปรโมทตัวเอง ไม่ได้หมายความว่าสอนให้โอหัง หลงตัวเอง นะครับ แต่หมายถึงให้รู้จักการขายตัวเองให้ได้ ให้คนอื่นรู้ว่า เห้ย! ผมก็ทำงานในด้านนี้นะ ถ้าหากคุณมีงานอยากจะพัฒนาเว็บไซต์แล้วมองหาคนทำให้อยู่ ลองติดต่อผมไหมครับ บลาๆๆ
วิธีการที่ผมโปรโมทว่าผมมีตัวตนในสายอาชีพนี้นะ ก็คือ “ผมทำเว็บไซต์ของตัวเองขึ้นมา” ครับ เพราะผมเชื่อและรู้ครับว่าเว็บไซต์มันมีพลังมากขนาดไหน มันทำงานให้เราตลอด 24 ชั่วโมง โปรโมทชีวิตเราได้ตลอดเวลา และเว็บไซต์ของผม ผมก็สอดแทรกความรู้ เรื่องราวต่างๆลงไปด้วย เพื่อให้คนรู้จักผมมากขึ้น
และโดยปกติแล้ว ผมเป็นคนชอบพูดชอบเขียนครับ เวลาไปอ่านเจออะไรใหม่ๆ หรือรู้อะไรใหม่ๆ ก็มักจะคันไม้คันมือ อยากจะเล่าอยากจะเขียน ก็เลยเอามาเขียนลงเว็บตัวเองนี่แหล่ะครับ อย่างเช่นเทคนิคการทำเว็บ เทคนิคการแต่งภาพ คือเรื่องเหล่านี้ผมก็รู้อยู่แล้ว ก็อยากจะมาเล่าต่อๆกัน เผื่อมีคนเค้าสนใจและยังไม่รู้ จะได้รู้เทคนิคที่ผมเอามาสอนครับ
และเทคนิคนี้แหล่ะครับ ที่ทำให้คนรู้จักผมมากขึ้น เว็บไซต์ผมทำงานได้ดีมากๆครับ มี traffic เยอะขึ้น ทุกวันนี้ลูกค้า 95% มาจากเว็บไซต์หมดเลยครับ
[thetext]เป็นฟรีแลนซ์ไม่ได้ว่างตลอดเวลานะเธอ[/thetext]
เพื่อนๆผมมักจะพูดประมาณว่า อาชีพฟรีแลนซ์อย่างมึงดีหว่ะ มีเวลาว่างเยอะ คิดจะหยุดก็หยุดได้ แหม่ว์ เอาเข้าจริงมันไม่ได้หมูอย่างนั้นนะเพื่อน อย่าลืมว่าฟรีแลนซ์คืออาชีพที่ไม่มีเงินเดือน ว่างนานไม่ได้หรอกครับ ฮ่าๆ (หรือคนอื่นเค้าว่างได้นานผมก็ไม่รู้นะครับ) อย่างอาชีพสายผมเนี่ย ต้องเดินทางติดต่อลูกค้าด้วย ต้องวางแผนการทำงานเป็นตารางชัดเจนครับ เพื่อไม่ให้ระบบงานหลุด
จริงๆมันก็อาจจะถูกที่ว่า เราอยากจะหยุดก็หยุดได้ แต่นั่นก็คือเราหยุดได้เมื่องานมันไหลไปตามที่วางแผนไว้ครับ เช่น งานเสร็จก่อนกำหนด ก็แน่นอนว่าเราก็จะมีเวลาหยุดพัก ผมว่าอาชีพฟรีแลนซ์เป็นอาชีพที่ต้องอาศัยความเป๊ะในการรันงานเยอะมากๆเลยนะครับถ้าอยากจะสบายจริงๆ
[thetext]ฟรีแลนซ์ไม่ได้เป็นลูกจ้างใคร แต่รู้ไหมเราต้องทำทุกอย่างเอง[/thetext]
หากคุณก้าวมาทำงานเป็นฟรีแลนซ์ คุณกำลังจะได้ทำในสิ่งท้าทายอย่างหนึ่งในชีวิตครับ นั่นก็คือคุณจะได้ทำทุกอย่างเองที่บริษัทหนึ่งพึงจะทำได้ครับ ไล่ตั้งแต่เป็นเจ้านาย เป็นฝ่ายการตลาด เป็นพนักงาน เป็นคนทำบัญชี ครับ เยอะแยะเต็มไปหมด ตอนแรกผมก็เครียดๆนะครับ อะไรกันเนี่ย มีโน่นมีนี่ให้ทำตลอดเวลาเลย แต่พอเริ่มปรับตัวได้ ผมก็สนุกกับมันนะครับ ผมมองว่าผมโชคดีที่ผมได้ทำอาชีพนี้ มันทำให้ผมได้ฝึกทักษะหลายๆอย่าง เช่น ฝึกทักษะการโปรโมทสินค้า ฝึกทักษะการเจรจา ได้สร้างสัมพันธไมตรีกับผู้คน
[thetext]ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเหมาะกับการเป็น freelance[/thetext]
ข้อนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมนะครับ ผมว่าไม่ใช่ทุกคนจะเหมาะกับอาชีพนี้ครับ หลายคนบ่นว่าอาชีพงานประจำมันไม่ดี แต่พอได้มาทำฟรีแลนซ์แล้ว ก็พบว่าไม่ใช่ตัวตนของตัวเอง หลายคนก็ลำบากกว่าทำงานประจำเยอะมากครับ ก่อนจะมาทำอาชีพฟรีแลนซ์ลองถามตัวเองดูครับว่า เราพร้อมกับการทำงานหนักๆหรือยัง เรามีวินัยในการทำงานมากน้อยแค่ไหน หากไม่มีงานเราจะทำอย่างไร คุณชอบพบปะผู้คนมากน้อยแค่ไหน ทักษะการพูดคุยกับมนุษย์คุณดีแค่ไหน (อันนี้ขำๆ ครับ มีหลายคนที่ทักษะการพูดกับคนจริงๆมีน้อยมาก หลายคนเลี่ยงกับการต้องเจอลูกค้า ซึ่งการพบลูกค้าเป็นสกิลที่ค่อนข้างจำเป็นสำหรับฟรีแลนซ์นะครับ)
[thetext]อาชีพฟรีแลนซ์ได้เงินเยอะ?[/thetext]
หลายๆคนสนใจในเรื่องเงินมากๆครับ ไม่ผิดหรอกครับที่เราจะสนใจเรื่องค่าตอบแทน เพราะทุกคนต่างก็อยากจะทำงานที่ได้ผลตอบแทนคุ้มค่าอยู่แล้ว ทีนี้มาดูว่าฟรีแลนซ์ได้เงินเยอะจริงหรือเปล่า ถ้าในสายงานผม ผมก็ว่าก็ถือ่วาเยอะ ถ้ามีงานมาให้ทำตลอดนะครับ ฟรีแลนซ์ที่มีชื่อเสียงทำงานดี มีคุณภาพ ลูกค้าก็เยอะขึ้นตามลำดับ เค้าก็อยู่ได้สบายครับ รายได้ต่อเดือนก็สมน้ำสมเนื้ออยู่ และก็มีให้เห็นเยอะแยะเหมือนกันกับคนที่มีรายได้สูงกว่ารายได้เฉลี่ยในสายวิชาชีพเดียวกัน วัยเดียวกัน
เรื่องเงินเดือนหลายคนไม่อยากจะพูดถึง มันเหมือนเรื่อง sensitive ผมเองก็ไม่เข้าใจว่ามัน sensitive ยังไง เคยมีโอกาสคุยกับเพื่อน ก็เลยถึงบางอ้อ เพื่อนบอกว่า หลายคนมองว่าเวลาเราพูดเรื่องเงินเดือน เค้าจะหาว่าเราอวดมั่งอวดมี แล้วก็จะพลอยหมั่นไส้ไป นี่กระมังครับที่ทำให้ส่วนใหญ่ไม่เปิดเผยเงินเดือนกัน … แหม่ ผมก็ไม่อยากจะสวนกระแสเค้า ฮ่าๆ เอาเป็นว่า ถ้าหากคุณขยันๆ ทำงานให้ดี ชีวิตฟรีแลนซ์ก็ได้ค่าตอบแทนสมน้ำสมเนื้ออยู่ครับ
[thetext]ฟรีแลนซ์้ต้องรู้จักอดทน[/thetext]
จริงๆก็ไม่ใช่แค่ฟรีแลนซ์หรอกครับ ทุกวิชาชีพก็ต้องรู้จักอดทนครับ อย่างที่ผมเจอส่วนมากจะอดทนกับงานครับผม บางงานนั้นมีข้อผูกมัดเรื่องกฎระเบียบ (เช่นงานราชการ) มีการประชุมยิบย่อยเยอะมาก และการชำระเงินจะล่าช้า ตรงจุดนี้เราต้องอดทนให้ได้ครับ ซึ่งก็เป็นเรื่องยากสำหรับฟรีแลนซ์มือใหม่ ที่ไม่มีเงินหมุนเวียน ผมเข้าใจดีครับว่า การได้เช็คช้าเป็นอย่างไร ฮ่าๆ ยังไงสกิลนี้ก็ต้องฝึกฝนกันครับ
[thetext]ชีวิตฟรีแลนซ์ของผมในตอนนี้[/thetext]
ทุกวันนี้ผมดีใจและภาคภูมิใจในงานของตัวเองนะครับ ผมมีท่านลูกค้าผู้น่ารักที่สนใจใช้บริการ มีงานให้ทำเลี้ยงชีพได้ ผมมีโอกาสได้รู้จักคนใหม่ๆ ในแต่ละสายวิชาชีพ ได้รู้จักเพื่อนๆต่างประเทศ ได้มีเวลาไปเที่ยวให้ความสุขกับชีวิต มีเวลาให้กับชีวิตตัวเองมากขึ้น
แม้ว่าผมจะยังไม่ได้ประสบความสำเร็จในทุกอย่างที่ฝันไว้ในตอนนี้ แต่อย่างน้อยอาชีพนี้ก็ทำให้ผมได้ทำตามฝัน “หลายๆอย่าง” ที่วางแผนไว้ เช่น การมีรายได้เพียงพอสำหรับเลี้ยงดูตัวเอง ครอบครัว การได้มีเวลาพักผ่อนในต่างประเทศ ได้รู้จักคนใหม่ๆ ส่ิงเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมได้รับกลับมาจากการทำงานด้านนี้ครับ
หากใครที่กำลังลังเลอยู่ว่า จะเป็นฟรีแลนซ์ดีหรือเปล่า ก็ลองพิจารณาดูนะครับ อาชีพงานประจำหรือฟรีแลนซ์มันก็มีข้อเด่นข้อด้อยของตัวมันเองอยู่แล้ว ลองดูว่าเราเหมาะกับชีวิตแบบไหนมากที่สุด ชีวิตไม่มีถูกไม่มีผิดหรอกครับ หากทำแล้วไม่ชอบก็กลับไปทำงานแบบเดิมก็ได้ครับ หลายคนกลัวจะมาเป็นฟรีแลนซ์แล้วไปไม่รอด คนจะมองว่าชีวิตล้มเหลว เอาเข้าจริง มันไม่มีใครล้มเหลวหรอกครับ สัญชาตญาณของความเป็นมนุษย์ เราต้องมีวิธีเอาตัวรอดอยู่แล้ว แม้จะล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง แต่อยางน้อยมันก็สอนให้เราได้เรียนรู้รสชาติชีวิต ได้รู้้จักการแก้ไขปัญหาครับ
ขอบคุณที่ติดตามอ่านบทความยาวๆ จนจบครับ ฮ่าๆ จากใจจริงของฟรีแลนซ์คนหนึ่ง ^^
