สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อว่า Dun Xiaoxian ครับ ผมเป็นนักวาดภาพประกอบและนักเขียนภาพการ์ตูนล้อเลียน ผมมาจากเมืองจีนครับผม
ผมเริ่มต้นเป็นนักออกแบบวาดภาพประกอบตั้งแต่ตอนที่ผมเรียนอยู่ ม.ปลาย ครับ หลังจากนั้น พอเข้ามหาวิทยาลัย ผมก็เข้ามาเรียนในสาขาวิชาภาพเคลื่อนไหว (animation) ในระหว่างที่ผมเรียนในมหาวิทยาลัย ผมได้ผสมผสานภาพประกอบ (illustrator) กับการ์ตูน (Comic) เข้าด้วยกัน และสื่อออกมาในหลายๆผลงานของผม เทคนิคที่ผมทำนี้ก็ได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายครับ ทำให้มีคนติดต่อมาให้ผมช่วยออกแบบและวาดภาพประกอบให้พวกเค้าหน่อย และนั่นแหล่ะครับ เป็นจุดเริ่มต้นที่ผมก้าวมาสู่การเป็นนักออกแบบ
อ๋อ… ก็เป็นเพราะว่านี่เป็นความฝันวัยเด็กของผมเลยแหล่ะครับ ตลอดช่วงชีวิตในวัยเด็กของผม ผมมักจะวาดๆเขียนๆอยู่เสมอ ตอนนั้นงานวาดรูปเป็นเพียงแค่งานอดิเรกครับ แต่ต่อมาผมก็อยากจะพัฒนาให้มันออกมาได้ดีกว่านี้ เลยพยายามทำให้เต็มที่ในทุกๆงานที่ผมทำ ฮ่ะๆ มันน่าตื่นเต้นนะครับ ที่เราได้ก้าวมายังจุดที่เราเคยใฝ่ฝันในตอนเด็ก และตอนนี้เราก็มาถึงจุดนั้นแล้ว จึงไม่มีเหตุผลที่ผมจะไม่รักในงานนี้เลยครับ
ผมเอาผลงานของผมไปเผยแพร่ในเว็บไซต์ด้านงานดีไซน์ ที่ดังๆครับ จากนั้น งานของผมก็ได้รับความชื่นชมอย่างล้นหลามเลย หลายๆบริษัทก็เริ่มให้ความสนใจผม และก็เริ่มติดต่อให้ผมไปร่วมงานกับพวกเค้า นอกจากนี้ผมยังสร้างมิตรภาพใหม่ๆกับเพื่อนๆสมาชิกในเว็บดีไซน์เหล่านั้นด้วยครับ นี่เป็นเว็บไซต์ผลงานส่วนตัวของผมนะครับ ลองเข้าไปดูผลงานที่ผมเผยแพร่ได้ครับ http://www.zcool.com.cn/u/959636
องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดก็คือ “การสะท้อนแนวคิด” ครับ นี่เป็นมุมมองส่วนตัวของผมที่มีต่อสังคมและวัฒนธรรมนะครับ คือว่าโลกของเราเนี่ยเต็มไปด้วยข้อขัดแย้งและความบาดหมางกันและกัน ดังนันเราจำเป็นต้องสะท้อนมันออกไปให้คนได้เห็น เราต้องทำความเข้าใจ พร้อมทั้งยอมรับฟังความคิดเห็นของกันและกันด้วย หน้าที่ของเราคือต้องทำให้โลกนี้ดีขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่ผมปรารถนามากที่สุด คือการได้เห็นผู้คนมีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันครับ
ปกติแล้วผมเป็นคนชอบแนวคิดและปรัชญาครับ ผมชอบแนวคิดเกี่ยวกับปัญหาของสังคม และความขัดแย้งเชิงวัฒนธรรมในโลกของเรา ผมชอบที่จะค้นหาสาเหตุของสิ่งเหล่านั้น และผมก็ชอบที่จะดูผลงานของศิลปินจากฝั่งยุโรปด้วยครับ นี่แหล่ะครับที่เป็นบรรดาแหล่งบันดาลใจของผม
ผมชอบนำเสนอภาพวาดแบบขาวดำครับ เพราะสีขาวกับสีดำสามารถสะท้อนสาระสำคัญแบบเพียวๆได้เลย ผมชอบการวาดภาพที่มีความสลับซับซ้อน ผมชอบความหนาแน่น ความหนาแน่นทำให้ผมรู้สึกสบายใจและทำให้งานออกมาดูน่าสนใจ อลังการครับ
บางครั้ง คำวิจารณ์ก็เป็นเรื่องที่ดีนะครับ เพราะนั่นสะท้อนให้เราได้เห็นว่าผู้คนคิดอย่างไรกับงานของเรา เพราะบางทีเราอาจจะคิดไม่ถึงก็ได้ คำวิจารณ์ช่วยให้เราเติบโตได้ครับ แต่บางคำวิจารณ์ที่ไร้เหตุผล ผมก็ไม่สนใจครับ
จริงๆแล้ว นิทรรศการส่วนตัวนี้เป็นหนึ่งในก้าวสำคัญอีกก้าวในชีวิตของผมเลยครับ นิทรรศการนี้สำคัญกับชีวิตผมมาก เพราะเป็นหนึ่งในความฝันของผม ผมทุ่มเทหลายๆสิ่งก็เพื่อสิ่งนี้ ผมหวังว่างานของผมจะส่งผลต่อคนทั่วไป ตอนนี้ผมมีผลงานที่พร้อมจะจัดแสดง 200 กว่าชิ้นแล้วครับ ผมใช้เวลามากกว่า 2 ปีในการวาดภาพเหล่านี้ให้สมบูรณ์ งานเหล่านี้ผมภูมิใจมาก ขนาดก็ใหญ่ด้วยนะครับ ฮ่าๆ ผมหวังไว้ว่างานนี้จะประสบผลสำเร็จ
ผมก็เอาสองสิ่งนี้เข้าด้วยกันเลยครับ การเรียนและทำงานสามารถอยู่ด้วยกันได้ มันต่างก็สนับสนุนกันและกันอยู่แล้ว เพราะสาขาที่ผมเรียนกับงานที่ผมทำคืออย่างเดียวกันนั่นเอง ดังนั้นผมไม่เคยรู้จักเหนื่อยหรือท้อใจเลยครับ มันคือสิ่งที่ผมรัก มันคือสิ่งที่ทำให้ผมมีความสุข
ผมได้เข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับสายงานการออกแบบ ผมได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆที่ทำงานดีไซน์เหมือนกัน เราต่างก็มีความฝันคล้ายกัน เราต่อสู้ไปด้วยกัน และผมก็ได้รับแรงบันดาลใจจากดีไซน์เนอร์คนอื่นๆด้วย มิตรภาพคือสิ่งที่ผมอยากเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุด
ผมอยากจะบอกว่า มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะมาเป็นดีไซน์เนอร์ แต่การเป็นดีไซน์เนอร์มันคือสิ่งที่มีความสุขมาก จริงๆแล้วมันค่อนข้างจะเรียบง่าย แต่เราต้องเรียนรู้ที่จะสังเกต รู้จักอดทน อย่ายอมแพ้ง่ายเกินไป เคารพต่องานดีไซน์ รักและกล้าในสิ่งที่คุณทำอยู่ ผมขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนครับ
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ สำหรับทรรศนคติของหนุ่มน้อยคนนี้ ผมเองก็ชื่นชนงานของเค้ามากเลยครับ งานของเค้าก็เป็นอีกหนึ่งในแรงบันดาลใจที่อยากให้ผมพัฒนาฝีมือเรื่องการวาดรูปให้ได้ดีขึ้น และผมก็ดีใจที่ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนมุมมองกันและกัน ผมหวังว่าบทสัมภาษณ์นี้พอจะมีประโยชน์ต่อท่านผู้อ่านบ้างนะครับ สุดท้ายก็อยากจะนำคำพูดของหนุ่มน้อยคนนี้มาย้ำอีกครั้งครับว่า การเป็นนักออกแบบมันไม่ได้ง่ายเท่าไหร่นัก แต่คนก็เรียนรู้จักที่จะรักและกล้าในสิ่งที่ทำ อย่ายอมแพ้นะครับ สู้ๆคร้าบ