สวัสดีปีใหม่คร้าบ วันนี้ผมเริ่มต้นเขียนบล็อกในวันปีใหม่ 2017 เลยละกัน ไม่อยากจะเชื่อเลยนะครับว่าเวลามันผ่านไปเร๊วเร็ว แป็บๆหนึ่งปี รู้สึกเหมือนว่า เอ๊ะ ทำไมเวลามันหมุนขนาดนี้นะ บางทีก็รู้สึกว่าเนี่ยเราแก่ขึ้นอีกปีแล้วเหรอวะ อะไรกันเนี่ย ฮ่าๆ
และอย่างที่ผมตั้งใจไว้ว่าเมื่อจบหนึ่งปี ผมอยากจะเขียนบันทึกว่าปีที่ผ่านมานั้นเป็นอย่างไรบ้าง ผมเริ่มต้นเขียนไว้เมื่อปีที่แล้วกับบล็อกตอน 2015 ผ่านไปอีกปีกับชีวิตฟรีแลนซ์ พอมาปีนี้มีอะไรที่อยากเล่าบ้าง
[thetext]วัยที่เพิ่มขึ้น[/thetext]
แปลกนะครับ จริงๆ เราก็แก่ขึ้นทุกวันนั่นแหละ แต่ปีที่ผ่านมาๆ ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันมาก แต่พอมาปีนี้ มันเริ่มคิดแล้วแฮะ ไม่ได้หมายถึงตัวเองหน้าแก่นะครับ ฮ่าๆ แต่มันเริ่มมองระยะยาวมากขึ้น เริ่มสนใจในการลงทุนกับชีวิตในระยะยาว อยากลองบริหารจัดการชีวิตในด้านอื่นๆเพิ่มขึ้น เช่น การเก็บสะสมทรัพย์ การดูแลสุขภาพระยะยาวอะไรประมาณนี้
[thetext]การเงิน[/thetext]
การเงินของผมไม่มีปัญหาสำหรับปีที่ผ่านมา แม้ชีวิตจะเหมือนเริ่มเก็บตังค์ใหม่ เพราะปีที่แล้วกับปีนี้เป็นปีที่รายจ่ายหนักมาก กับการสร้างและตกแต่งบ้าน แต่ผมก็ยังมีกินมีใช้ไม่เดือดร้อน มีให้พ่อแม่ใช้เป็นปกติ ถือว่าดวงการเงินราบรื่นครับ
[thetext]ครอบครัว[/thetext]
ผมบอกกับตัวเองไว้ว่า ผมจะใช้เวลากับพ่อแม่ให้มากขึ้น ปีนี้ก็กลับบ้านบ่อยขึ้นครับ และผมก็ทำตามความตั้งใจนั้นได้ มีเวลามาหาพ่อแม่ แต่มีอย่างหนึ่งที่ทำไม่ได้ดั่งที่ตั้งใจคือผมตั้งใจจะพาพ่อแม่ผมไปเที่ยวนครวัด แต่พ่อผมประสบอุบัติเหตุนิดหน่อยทำให้กระดูกร้าว ทำให้เดินเหินยังไม่สะดวก เลยตั้งใจว่า 2017 จะพาไป
[thetext]การงาน[/thetext]
เป็นอย่างเช่นทุกปีครับ ปีนี้งานก็มีให้ทำเรื่อยๆ ได้เจอคนเจ๋งๆ ลูกค้าใหม่ๆ เยอะมาก และแต่ละท่านก็เป็นคนที่มีไอเดียสุดยอด มีแนวคิดที่ดี ได้ทำงานร่วมกันแล้วสนุกมาก ต้องขอขอบคุณลูกค้าทุกท่านที่ให้โอกาสไปร่วมเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจครับผม ปีนี้ได้ทำทั้งเป็นวิทยากร เป็นครู เป็นโปรแกรมเมอร์ สนุกจริงๆครับ
[thetext]เรื่องที่ภูมิใจมาก[/thetext]
ปีที่แล้วผมภูมิใจมากที่ Renovate บ้านให้พ่อกับแม่ได้ ปีนี้ผมก็ภูมิใจมากที่ทำออฟฟิศเล็กๆของตัวเองเสร็จแล้ว มีที่นั่งไว้ทำงานชิลๆ ติดตั้งอินเตอร์เน็ต เป็นอะไรที่ภูมิใจมากครับ แม้จะใช้เงินเป็นก้อนในการทำ เพราะผมไม่อยากจะเป็นหนี้ เลยเอาเงินเก็บมาสร้างตู้มเดียว แต่พอทำเสร็จแล้ว แบบว่า เห้ย นี่เรามาไกลขนาดนี้เลยเหรอวะ นั่งย้อนไปดูไทม์ไลน์ชีวิตที่เกิดมา จากอยู่บ้านกระต๊อบมุมหลังคาหญ้าแฝก มาถึงทุกวันนี้ได้ มันคืออะไรที่รู้สึกว่า เราทำได้แล้วโว้ย
[thetext]ประทับใจในต่างแดน[/thetext]
ผมก็ยังท่องเที่ยวเช่นเคย ตามสไตล์ทำงานแปดเดือน ออกเที่ยวสี่เดือน ทุกปีก็เจอคนดีๆ ปีนี้ก็เช่นกันคับ แต่มันเป็นความประทับใจที่ต่างออกไป เป็นคนที่ผมเจอที่เมืองจีน ที่ในที่สุดเราก็กลายมาเป็นเหมือนดั่งญาติ ไม่น่าเชื่อเลยว่ามิตรภาพที่เกิดจากการเจอกันระหว่างเดินทาง จะทำให้เรามีความรู้สึกผูกพันได้ขนาดนี้
[thetext]ความรัก[/thetext]
จริงๆก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเอาประเด็นความรักมาพูดถึง แต่ก็นะ มันจะได้ครบสูตรครับ ผมเนี่ยเป็นหลานคนโตของตระกูลฝั่งแม่ อายุก็เข้าใกล้เลขสามแล้ว ก็มีแต่คนถามว่าเมื่อไหร่จะเป็นฝั่งเป็นฝา ผมก็คร้านจะตอบคำถาม จนน้องๆแต่งออกเรือนกันไปมีลูกมีหลานกันหลายคนแล้ว ผมยังครองชีวิตโสดอยู่เลย จริงๆแล้วผมไม่ได้อะไรมากกับการใช้ชีวิตคู่ เลยสนุกกับการใช้ชีวิตโสดไปก่อน และไม่แน่ก็คงจะใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ สไตล์ชีวิตผม หาใครมาอยู่ด้วยยาก ฮ่าๆ
นี่แหละครับ บันทึกไทม์ไลน์ที่อยากจะเล่าผ่านบล็อกของปี 2016 ส่วนปีใหม่ที่จะถึงนี้ ก็เป็นอีกปีที่ชีวิตจะต้องมีเรื่องตื่นเต้นให้พบเจอแน่ๆ เพราะผมตั้งใจจะออกโปรดักส์ตัวใหม่เกี่ยวกับด้านเว็บ ซึ่งผมเอาปัญหาที่พบเจอระหว่างทำงาน นำมาผนวกับสิ่งที่มีเพื่อสร้างบริการใหม่ ซึ่งใครอยากจะทำเว็บไซต์ อาจจะได้มีโอกาสร่วมงานกันครับ
ท้ายนี้ ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ผมขออวยพรให้ทุกท่าน “เจอแต่สิ่งดี” ในชีวิตนะครับ สุขสันต์วันปีใหม่ครับ
ด้วยรัก จากบักสน
